Sylwester Kubera

Patron K! Lechia – F! Sylwester Kubera
(ur. 17 XII 1911 Baranów, pow. Kępiński – zm. 11 III 1999, Poznań) syn Jana i Pelagii z Jankowskich.

Ukończył zreformowane gimnazjum klasyczne w Kępnie; 1930-34 studia prawnicze na Wydziale Prawno – Ekonomicznym UP; kurs w szkole podchorążych w Szczypiornie k. Kalisza; 2 VII 1935 tytuł magistra praw. 1936-38 w administracji celnej portu gdyńskiego; od 1938 w Departamencie Ceł Ministerstwa Skarbu w Warszawie. W czasie kampanii wrześniowej jako podporucznik w 30 Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich w Warszawie, a potem w 360 Pułku Piechoty jako dowódca III plutonu I Kompanii, walczył w obronie stolicy do kapitulacji 28 IX 1939 r.; w czasie walk ranny i nominowany do odznaczenia Krzyżem Walecznych; od 1941 w konspiracji; członek organizacji „Ojczyzna”; Korpusu Zachodniego (podległego Komendzie Głównej ZWZ); od 1942 r. w Narodowej Organizacji Wojskowej (podległej AK). 17 VI 1945 ślub z Marią Teodozją z Gąsowskich. VII 1945 – XII 1947 organizator i z-ca Naczelnika Urzędu Celnego w Gdyni; od I 1948 Departament Ceł Ministerstwa Skarbu w Warszawie; od IV 1948 Naczelnik Wydziału w Dyrekcji Ceł w Poznaniu, a potem do 1951 w firmie C. Hartwig. W 1951 czasowo aresztowany przez UB. W latach 1951-58 m.in. jako kierownik inwestycji w Zakładach Przemysłu Cukierniczego „Goplana”; od 1959 adwokat i radca prawny; od 1974 na emeryturze. Pochowany w kwaterze powstańców wielkopolskich na cmentarzu junikowskim w Poznaniu. Miał dwoje dzieci: Joannę (ur. 1946) i Piotra (ur. 1951).

Od 1930 w Lechii; sekretarz Konwentu 1933; 1990-93 reaktywator Lechii; od 17.12.1994 Patron Konwentu. Od 1957 opiekował się wraz z kilkoma Lechitami mogiłą gen. J. Dowbor-Muśnickiego na cmentarzu w Lusowie, ustawiając na niej początkowo okolicznościową tablicę, a w 1984 pomnik nagrobny. W latach 1983-84 odegrał zasadniczą rolę w doprowadzeniu do wmurowania na dziedzińcu kościoła oo. Dominikanów w Poznaniu pamiątkowych tablic korporacyjnych (m.in. K! Lechia). W 1985 z jego inicjatywy wmurowano przy kościele Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu tablicę upamiętniającą dowódców Powstania Wielkopolskiego – generałów J. Dowbor Muśnickiego i Stanisława Taczaka. Kultywując pamięć gen. J. Dowbor Muśnickiego doprowadził do nadania jego imienia 17. Wielkopolskiej Brygadzie Zmechanizowanej w Międzyrzeczu. Był Filistrem najbardziej zasłużonym dla Konwentu w jego 85-letniej historii.

Miłośnik ziemi wielkopolskiej i działacz edukacyjno – społecznikowski (m.in. opracowanie śpiewnika  Pieśni Powstania Wielkopolskiego, dwa wydania – 1978 i 1988). Przez lata współpracował z Instytutem Polskim i Muzeum im. gen. Władysława Sikorskiego w Londynie, Polskim Muzeum w Chicago, Muzeum Wojskowym w Poznaniu oraz z wieloma innymi placówkami kulturalno-naukowymi. Był człowiekiem niezwykle wrażliwym na niesprawiedliwość i krzywdę ludzką, wspierał wielokrotnie różne fundacje służące pomocą dzieciom, chorym i ubogim.

(Bartłomiej Wróblewski)